برگشتم.
زود گذشت.
دو هفته به هيچي فكر نكردم. انگار اين دو هفته جزء زندگيم نبود. زندگي به معني گذران عمر در هياهو و روزمرگي. الان احساس مي كنم پرت شده م وسط يه جاي غريبه و كج و كوله و معيوب و دارم دست و پا ميزنم مگر بتونم اون حال خوش رو اينجا پيدا كنم.
خوش گذشت. سختي هم داشت، اما خوش گذشت.