گزیده ای از دعای عرفه:
...
اين تويى كه احسان فرمودى
اين تويى كه فزونى بخشيدى
اين تويى كه كامل كردى
اين تويى كه بى نياز كردى
اين تويى كه ماوا دادى
اين تويى كه هدايت كردى
اين تويى كه پوشاندى
اين تويى كه ناديده گرفتى
و اين منم كه بد كردم
اين منم كه نادانى كردم
اين منم كه فراموش كردم
اين منم كه وعده دادم و اين منم كه خلف وعده كردم
اين منم كه پيمان شكنى كردم
اين منم كه به بدى اقراركردم
خدايا! اين خوارى من است كه پيش رويت عيان و آشكار است و اين حال (تباه) من است، كه بر تو پوشيده نيست
از تو خواهم كه مرا به خود برسانى
و به‌وسيله‌ی ذات تو بر تو دليل مى جويم
پس به نور خود مرا بر ذاتت راهنمائى فرما
و به يادآر مرا با بندگى صادقانه در پيش رويت
پس مرا وامگذار!
و از تو درخواست كنم، پس نااميدم مگردان!
و به درگاه تو ايستاده ام، پس طردم مكن خدايا...

دعاهای حسینیه ارشاد تنها مراسم مذهبی دسته جمعی ای یه که نه تنها تحملش برام سخت نیست بلکه خوشم هم میاد. ساده و بی ادعا برگزار میشه، روی فارسی خوندن تاکید می‌شه و معمولا با شعر همراهه. ضمنا مسجد زیبایی هم هست.
بگذریم از سخن این و آن.
عید قشنگ فردا مبارک.